Mijn verhaal

Ik ben opgegroeid in een veilig gezin in een dorpje in de provincie Groningen. In mijn jeugd was ik vrolijk, spontaan en serieus. Ik was vaak anderen aan het helpen, met hun schoolwerk of met hun problemen. Het verbaasde mijn meester van de basisschool dan ook niks dat ik later zelf docent zou worden. 

In de puberteit kwam er verandering in mijn gemoedstoestand. Himmelhoch jauchzend und zum Tode betrübt (vertaling: uitbundig juichend tot de dood toe bedroefd. Quote van Goethe) zei mijn moeder daarom vaak tegen mij. Doelend op alle conflicterende emoties in mij. Ik wilde mensen helpen, maar raakte daardoor zelf dieper in de put. Ik voelde me eenzaam ook al had ik mensen om mij heen. Ik had nog geen notie van grenzen en mijn eigen energie bewaken. 

De studiekeuze was lastig. Psychologie vond ik interessant, maar als ik nu al in de put raakte van mensen proberen te helpen, dan was dat misschien niet het verstandigste idee.

Ik studeerde sociologie aan de Rijksuniversiteit Groningen. Een nieuwe start. Een studie die zich met name richt op maatschappelijke vraagstukken. Wat me daar het meest van is bijgebleven is de som 1+1=3.  De optelsom van de delen is meer dan het geheel. Oftewel: samen kun je meer dan alleen, je hebt elkaar nodig. Wat me ook is bijgebleven is de theorie van Baumeister en Leary: the need to belong. Mensen hebben de behoefte om erbij te horen. Dat klopte met mijn gevoel. Ik heb de behoefte om me te verbinden. En voel mij gelukkiger wanneer ik mij verbonden voel met mijn omgeving. 

Ik begon met sporten voor de positieve stofjes in mijn brein. Eerst nog met tegenzin, maar – vanwege de positieve stofjes – werkte het toch verslavend. Ik vond het zo leuk dat ik daar later voor een deel mijn beroep van maakte als sportinstructeur met als motto ‘stoppen is geen optie’. Als ik door al mijn struggles heen kon gaan, doorzettingsvermogen had, dan konden anderen dat ook was mijn gedachte. Ik wilde andere mensen ook in beweging krijgen. 

Na mijn studie ben ik gaan werken als docent maatschappijleer op een school in Drachten. Sommige docenten staan voor de klas om hun vak over te brengen. Natuurlijk vind ik het delen van informatie leuk en belangrijk, maar ik sta voor de klas voor de leerling. Ik bouw een band op met de leerling, ik zorg dat hij of zij zich veilig voelt. Hier merk ik dat mijn kracht ligt in de 1-1 gespreksvoering met leerlingen (en hun ouders).  Had ik niet toch psychologie moeten studeren? 

Als ‘stoppen is geen optie’ je motto is, dan luister je niet naar je grenzen. En dus, na jarenlang intensief sporten, kreeg ik blessures aan mijn voeten. Een signaal van mijn lijf om letterlijk stil te staan, te stoppen, te voelen wat er in mijn lijf en mijn geest gebeurde. Mezelf in beweging krijgen was er even niet bij. Om van de blessures af te komen probeerde ik vanalles. In dat kader ben ik begonnen met een Reiki. Reiki staat voor universele levensenergie en is een alternatieve geneeswijze. Reiki doet wat goed voor jou is, in dat moment. Reiki heeft me geleerd meer te voelen met mijn lijf. Het is onze taak om te leren omgaan met de spanningen die zich vastzetten in het lijf door de dagelijkse bezigheden. Lichaam en geest zijn immers verbonden. Reiki helpt mij hierbij. Stoppen is geen optie kan niet langer mijn adagium zijn. 

Er waren nu zo vaak dingen in mijn leven gebeurd die te maken hadden met grenzen, dat ik benieuwd was wat mijn overtuigingen waren. Ik ging de NLP (neuro-linguistisch programmeren) practitioner opleiding doen. Een opleiding die je laat inzien hoe je de wereld om je heen waarneemt en betekenis geeft en hoe je dit kan veranderen. Ik ontdekte dat ik in een negatief patroon terecht kom als ik over mijn grenzen ga, me dan terugtrek en mijn gevoelens op krop. Een strategie die tijdelijk werkt, maar op termijn zorgt voor langdurige spanning in mijn lijf.

Ik kon dus wel bij mijn grenzen blijven, luisteren en helpen zonder dat ik er zelf in meegetrokken werd. Het was alleen een negatieve overtuiging die me tegenhield in mijn pad volgen. En met deze nieuwe overtuiging ben ik de NLP-coach opleiding gaan doen. Mijn kracht is mensen helpen, het 1-1 gesprek aan gaan, en op die manier mensen in beweging krijgen.